Dus
Lieve Danique, ik vind het helemaal chill vrouw, dat ik met je mag werken. Ben ik zooo blij mee! X
Talenknobbel?
Het is nog maar de vraag of die altijd blijft werken. Op een dag is de knobbel vol, dan komt er niks meer bij. Toch blijf ik het proberen. Nu dit weer.
Vraag ik gisteren of Danique (onze veel te weinig geprezen, want supertoffe coördinerend redacteur) even iets wil regelen. Nou ja… even… het was best een vette klus die ik zomaar tussendoor op haar schouders plantte. En ze heeft het al een partij druk van hier tot Tokyo, dat wil je niet weten. Nog geen uur later: tadaaaa… klaar! Waarop ik riep: ‘Jottum!’
Oh, wacht, grote verbaasde ogen. Dat begreep ze dus niet. Dus zei ik snel: ‘Tof!’ Dat snapte ze wel, want dat zeg ik vaker. Maar ergens merk ik, dat ik een soort andere-generatie-taal hanteer. Zo ken ik er nog wel een paar waar ze vast nog nooit van gehoord heeft:
- Toppie-joppie
- Mieters
- Voortreffelijk
- Steengoed
- Puik
- Super-de-lux
- Fideel
- Te gek
- Gaaf
- Keigoed
- Helemaal te wauw
- Wreed
Taal leeft, zeg maar
Poosje geleden stapten twee zoons van m’n vriendin in m’n nieuwe auto terwijl ze tegelijk ‘Vet cool’ zeiden. Tuurlijk begreep ik wel wat ze bedoelden, maar om een beetje flauw te doen zei ik: ‘Wat? Nu al vet? Hij is net nieuw. En cool? Ik kan de verwarming wel hoger zetten hoor.’ Superflauw, weet ik. Maar toevallig vond ik het zelf heel grappig. Een paar maanden later vonden die twee m’n moeder ineens ‘helemaal de bom’. Is intussen ook alweer ‘heel erg vorige eeuw’.
Ik weet hoe het nu moet. In 2018. Nú zeg je dus: chill vrouw (of man).
Door Franska
