M’n kleinkinderen vergeten
Ze waren dus twee juli jarig. Heel erg is het ook weer niet, want wie herinnert zich nou z’n eerste verjaardag? Zal geen trauma worden, lijkt me.
Oh oh! Schande, schande. Ik heb m’n kleinkinderen vergeten. Niet dat ze me überhaupt herkennen als ze me zien, dus eigenlijk verdienden ze niet beter, maar de drieling is dus een week geleden een jaar oud geworden en ik zat gewoon lekker te werken. Nooit meer aan die kleintjes gedacht. Er speelde al wel een paar dagen iets door m’n hoofd. Twee juli, twee juli, wat was daar ook alweer mee? Ik was nog wel uitgenodigd voor de verjaardagborrel…
Nou wist ik ook echt niet wat ik voor hun verjaardag moest kopen. Ik heb nu dus even uitstel – het helemaal ongemerkt voorbij laten gaan kan natuurlijk ook weer niet. Maar zeg nou zelf: die eerste verjaardag, wie herinnert zich die nog? Ik niet. Dus als ik het vandaag of morgen even oplos, kom ik er wel mee weg, lijkt me.
Heb jij een idee waar ik ze blij mee maak?
Wat geef je een jong katje van een jaar? Snoepjes? Dat vinden ze normaal, krijgen ze natuurlijk elke dag. Zal dan wel weer een speelgoedbeestje worden. Of een leuk balletje. Of misschien een kattenvilla van karton? Ze zien me aankomen met zo’n bakbeest. Meteen je hele huiskamer vol. Ik ga even online koekeloeren.
In elk geval vanaf deze plaats alvast m’n excuses. Lieve Doortje, Druppel en Alvin, nog van harte gefeliciteerd. Ik kom het zo snel mogelijk goedmaken met jullie. En trouwens, die lollige moeder van jullie heeft me ook niet even gewaarschuwd. Ga ik eens even een hartig woordje mee spreken.
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.
