Franska.nl

De rozen moeten in maart gesnoeid worden. De druiven tussen kerst en oud en nieuw, als het dan tenminste niet vriest. De buxus en liguster moeten voor 21 juni gesnoeid zijn. En dan in het najaar nog een keer. Zo moet het. Ik hoor het mezelf uitleggen aan anderen. Maar zelf doen? Niet vaak. Of beginnen en dan halverwege stoppen wegens te moe, te bezweet, de groenbak vol, eerst even zitten. En oh wacht, eerst nog even werken aan Franska.nl. Zo staat de liguster rustig maanden met een soort Bert-en-Ernie-kuif op de snoeischaar te wachten. Of liggen de al gesnoeide takken en bladeren rustig tijdenlang de bodembedekker uit te hangen rondom de heggen.

Deze keer dacht ik nog ‘ach… ik ben precies op tijd terug uit Bretagne, dus dat lukt makkelijk voor eenentwintig juni’. Helemaal niet dus. Eerst even vakantiekleren wassen en alles opruimen. En naar de redactie. En, enfin, toen ik op zesentwintig juni begon scheen de zon zo hard, dat ik bedacht dat ik in elk geval niet in de volle zon met de heggenschaar tekeer moest gaan, met als gevolg half werk. En de vraag is ook nog of het veel uitmaakt, als die volle zon er een tijdje later toch op gaat staan blakeren. Gaan we nog zien.  

Het goede nieuws is, dat de buxus het weer is gaan doen nadat ik gif gespoten had tegen de buxusmot. Hij is weer helemaal aan het uitlopen. Schijnt twee keer per jaar te moeten, dat spuiten. Nou, reken maar. Ik ga er weer tegenaan dit najaar. Wacht. Ik zet het nu in m’n agenda. Zul je zien dat het dan weer uitgesteld wordt. Lapzwans die ik ben. Laat ik mezelf nou eens serieus toespreken. ‘Leuk hoor, groene vingers, maar als je er alsmaar mee op je laptop zit, is het resultaat hooguit een groen toetsenbord, mevrouw Stuy.’

Zo. Dat zal helpen.