Franska.nl

‘Tradition’, ‘Classique’, ‘Comme hier’. Ja hoor, alles leuk en aardig, maar ik mis iets. Iets wat volgens mij pas écht traditie was. En klassiek. En net als vroeger. Niet dat ik er nou altijd even vrolijk van werd, want een kapot gehemelte en een bed dat de hele nacht prikt is ook niet alles, maar toch. Je moet niet bij me aankomen met onzin natuurlijk. Ook al ben jij Fransman en ik niet. Want ik weet precies wat klassiek is.

Oh, sorry, wacht even, je weet nog niet waar ik over aan het mopperen ben. Nou, over de Franse bakkers. Met hun lollige nieuwe broodsoorten, die volgens hen helemaal zijn zoals ze vroeger altijd waren. Mooi niet. Een beetje baguette heeft een knappende korst. Als je dat (zoals wij vroeger met een beperkt budget deden) op je hotelkamer op bed met een bakje selderijsalade, een stuk paté en een stuk brie at, dan lag je de hele nacht in de prikkende korst-kruimels. Ook al had je de oudroze chenille-sprei laten liggen, die korst kroop gewoon onder de lakens. Niet weg te krijgen die handel.

Nergens meer te koop die dingen. Echt niet. Tenminste, niet waar ik kom. Ze bakken van alles behalve de enige echte. Best lekkere dingen hoor, die ze maken, geen kwaad woord verder, als ze maar wel even bij hun echte tradition blijven.

Dus een noodkreet

Lieve Franse bakkers, waar is de enige echte baguette gebleven, waar je hele gehemelte nog van naar de knoppen ging? Wat nou tradition/classique/comme hier et cetera? Kom op zeg! Bak gewoon weer eens zo’n ding, waardoor ik me helemaal in het verleden waan. S’il vous plait.

Nou? Vraag ik het netjes of niet?
 

En p.s., als jij een bakker weet die nog de enige echte crunch-crunch-baguette van vroeger bakt, meld het me even. Ik rij er voor om.