Kiki denkt dat haar man hartstikke seksverslaafd is. Zijn niet te stoppen sekshonger loopt uit de hand en holt haar uit.
‘Weet je nog, een aantal jaren geleden, dat het tijdschrift Linda een nummer had met de boodschap dat vrouwen maar zin moesten maken? Dat was mij op het lijf geschreven kan ik je vertellen. Ik maak al jarenlang zin. Maar ik ben bang dat ik aan mijn taks zit van zin kunnen maken en dat er snel een punt nadert waarop ik dat niet meer kan en wil. Zijn honger naar seks was al niet te stillen, maar begint nu abnormale vormen aan te nemen.’
‘Toen we elkaar net kenden (nu bijna twintig jaar geleden) vond ik het heerlijk met hem. Eerlijk gezegd had ik nog nooit zo’n goeie minnaar gehad. Hij wist precies hoe ik in elkaar stak en vergeleken met het geklungel van mijn ex was hij een kunstenaar. Ik hoefde er echt niet mijn best voor te doen om zin te maken. Hij hoefde me maar aan te raken en ik was om. Maar op een gegeven moment wilde ik ook wel eens een avondje niks. Een avondje gewoon naar bed en gewoon slapen.’
‘Ik ging steeds vroeger naar bed. In ieder geval vroeger dan hij. Zodat ik me slapende kon houden als hij tegen me aan kroop. Aanvankelijk hield hij zich op een gegeven moment vanzelf gedeisd. Na een tijdje bleef hij net zo lang aanklooien totdat hij zijn zin kreeg. En nog weer wat later ging ik tegen hem uitvallen dat hij zijn handen thuis moest houden en mij met rust moest laten. Je zou denken dat dat hielp. Nou, dat deed het totaal niet. Het leek juist alsof elke afwijzing hem alleen maar nog hitsiger maakte.’
‘Een jaar of acht geleden kreeg ik een hernia en liet hij me met rust omdat ik zelfs amper kon liggen van de pijn. Ik denk dat we een maand of twee helemaal geen seks hadden – een verademing! Niet alleen voor mij. Ik vond dat hij ook rustiger werd naarmate we het langer niet gedaan hadden. Zo kwam ik erop dat het niet anders kan dan dat hij gewoon hartstikke verslaafd is. Geen enkele vrijpartij bevredigt hem langer dan een halve dag – als het zolang al houdt. Het is één grote drift naar meer-meer-meer. En geloof me, voor de rest is het echt een heel leuke, lieve en slimme man.’
‘Sinds ik in de overgang ben, heb ik niet alleen nóg minder zin om te vrijen, maar is het ook een beetje pijnlijk geworden. Ik denk dat als je me nu zou vragen wat ik het liefste zou willen, ik zou antwoorden dat ik helemaal nooit van mijn leven meer seks wil. Maar hij geeft niet op. Vijf van de zeven avonden valt hij me lastig. Ik mag hem twee keer afwijzen van mezelf. Daarna moet ik één keer toegeven. Maar zelfs dat trek ik niet meer. Ik krijg niet alleen een afkeer van seks maar ook van hem. Aan elke keer dat ik toegeef en met mijn ogen dicht lig te hopen dat hij alsjeblieft op wil schieten, houd ik een nare nasmaak over.’
Kiki’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
