Franska.nl

Nederland is het land van de vrije meningsuiting. Waar mensen mogen zeggen wat ze denken. Waar je niet in de gevangenis wordt gemieterd als je protesteert tegen het dividendbeleid, of als je de koning voormalig-prins-Pils noemt. Groot goed. Driewerf hoezee.

Dus nemen de meeste medelanders ook geen blad voor de mond. En zijn er elke dag in kranten, op Twitter of andere social media wel relletjes van mensen die het niet met elkaar eens zijn. Moet kunnen. Lang leve het debat. Nog een keer hoezee.

Maar mensen, allemachtig. Móet je nou ook overal een mening over hebben? Ik word er soms ook wel heul moe van. Die meningenmachine, de kritisch bedoelde houding (kijk mij eens slim zijn, ten koste van die ander) en vaak de bevooroordeeldheid. Om over de ongekende hardheid en scheldkanonnades maar niet te spreken.

Als je een mening over een onderwerp hébt, wil dan niet zeggen dat je iets in het openbaar MOET roepen, hoor.

Nu ook weer bij Femke Halsema, de aanstaande burgemeester van Amsterdam (Hé, opnieuw een Femke in de ambtswoning, bedenk ik me nu!). Die de bijna onmogelijke taak op zich durft te nemen om de uitermate geliefde Eberhard van der Laan op te volgen. Ik denk – los van mijn politieke mening – alleen maar: wat fijn, een intelligente, dappere en vriendelijke vrouw aan het roer, terwijl ik al dagen vooringenomen stukken lees over waarom ze het niet had moeten worden, over haar gebrek aan stadsbestuurlijke ervaring, en zelfs lees ik lollig bedoelde opmerkingen dat iemand haar zelfs niet wil ‘doen’. Pff.

Laat haar gewoon haar werk beginnen, vrienden. Een commissie van mensen die meer verstand van de omstandigheden hebben dan jij heeft de BAC gemaakt – zo noemen wij dat thuis: de Best Available Choice (die term kun je op alles toepassen, trouwens, ook op je partner, maar da’s weer een ander verhaal). En ook al deel je haar kleur niet, misschien moet je eerst een afwachten haar te beoordelen tot ze die ambtsketting een jaartje om heeft. Ze ligt de eerste tijd – en vast ook langer dan dat – onder een vergrootglas. En dan is een foutje snel gemaakt. Laten we haar gewoon even tijd gunnen. Inwerken, opbouwen, verbinden, dat duurt even.

En ja, dat is ook maar een mening. Maar wel eentje die een ander de ruimte laat.

PS. Succes, wijsheid en warmte, Femke! Want de opdracht van je voorganger dat Amsterdam die lieve stad moet blijven, is wel een zware last op je schouders, naast die zware ambtsketting.