Franska.nl

Ze zeggen allemaal wel dat veertig het nieuwe dertig is en zestig het nieuwe veertig. Heus, zo voelen we ons natuurlijk, maar het lichaam is het daar niet altijd mee eens. Die grijze haren denken nog niet mee in de nieuwe fase. En de ogen ook niet. Ik besprak laatst met een vriendin dat jezelf een beetje goed opmaken haast onmogelijk is. Zonder bril zie je niets en met bril, ja dan zit die bril dus in de weg. Gevolg: een vlekkerige foundation, wenkbrauwen die ongelijk zijn en over die mascara moet je maar gewoon zwijgen. Ik doe altijd maar wat, hopend dat iemand die van me houdt me corrigeert als het echt de spuigaten uitloopt.

Maar ineens heb ik het gevonden. Eureka, zou ik bijna willen zeggen. Ik heb de oplossing en het kost maar eenentwintig euro. Ik moet je even meenemen naar hoe het allemaal zo is gekomen. Mijn dochter had een oogontsteking. Een flinke. Ze was er dagen van uit de roulatie. Later leek haar reguliere leesbril niet afdoende. Het hoornvlies was wat beschadigd, dus tijdelijk had ze behoefte aan iets sterkers. Zo kwam het dat ze de opticien bezocht om een wegwerpleesbrilletje te zoeken. Die hadden ze, zei de vrouw en ze wees naar iets op de toonbank. Mijn dochter verslikte zich. Proestte en murmelde een beetje en zei toen met overslaande stem: “Zijn er mensen die dit kópen?!?”

Twee minuscuul kleine glaasjes met een stevig middenstuk dat je op de neusvleugel klemt. Je kunt het eigenlijk alleen bij een naar beneden gerichte blik gebruiken. Mijn dochter sputterde en stotterde, maar uiteindelijk ging ze toch met het malle brilletje de deur uit. Het was maar voor twee weken en nu kon ze tenminste een e-mail lezen. Haar Omroep-Maxje, noemde ze het liefkozend en zette het exemplaar ook even op mijn neus.

En toen had ik mijn eureka-moment. Die bril! Dat is je hoop in bange make-up-dagen. Ik zou zeggen: op naar de opticien. Voor eenentwintig euro lopen wij er tot in lengte van dagen vlekkeloos bij. Letterlijk!