Franska.nl

Ja, nu ga ik niet elke dag naar Bobbejaanland, of eigenlijk, ik ben er nog nooit geweest, maar nu word ik natuurlijk wel nieuwsgierig. Het pretpark heeft namelijk iets nieuws, voorafgaand aan een paar attracties.

‘Nou en?’ denk je vast, ‘wat kan dat pretpark me schelen?’ Nou… Er is meer aan de hand. Voor El Rio, Indiana River, de Bootvaart en de Wildwaterbaan hebben de Bobbies weegschalen neergezet. Weegschalen? Yes. Voor mensen met overgewicht. Want zij mogen er niet in als ze te zwaar zijn; hun veiligheid kan dan niet worden gegarandeerd… ‘Moest van de eigenaar in Madrid’, zeggen ze.

Nou, op de schaal van verontwaardiging slaat hier de meter vet uit, hoor. Wat gaat dat pretpark nu vertellen? Dat iemand te zwaar is? Dat een vader die met z’n kinderen in de rij heeft gestaan voor die waterattractie eruit wordt gepikt en dan – ten overstaan van de hele rij, inclusief zijn kinderen – op de olifantenweegschaal moet, en dan een ‘no go‘ krijgt, en moet afdruipen? Tsss.

Jaja, natuurlijk snap ik dat bootjes en gewicht(verplaatsing) een risico op omkantelen geeft. Ik snáp ook dat een pretpark geen risico’s kan nemen. Maar iets zegt me dat het gewichtsprobleem anders aangepakt kan worden.

Want wat ís dat dan, te zwaar? Dat wordt er niet bij gezegd. Het lijkt mij dat je dat veel beter kunt communiceren. Vertel gewoon vooraf tot hoeveel kilo een attractie aan kan (of, nog veel liever: maak die attracties zware-mensen-proof, jongens), dan bespaar je die mensen met overgewicht die vernedering van uit de rij plukken en wegen, en wegsturen. Of tóch mee mogen, dat kan ook. Maar dan is het plezier er wel af…

Ik dacht nog even leuk af te sluiten met een grapje dat mijn eigen weegschaal kapot is en dat ik dan naar Bobbejaanland wil rijden in m’n auto met extra opgepompte banden, maar dat ga ik niet doen. Ik heb geen zwaar overgewicht, en wil te zware mensen niet (nog) belachelijk(er) maken.