Adembe­nemend lekker!

 

Iedereen heeft wel een bucketlist. Ik ook. Maar afgelopen week heb ik er één van mijn lijst kunnen schrappen: eten in een luchtballon op bijna twee kilometer hoogte!

 

 

Iedereen heeft wel een lijst van dingen die je ooit nog wilt doen of ervaren. En het zal je niet verbazen dat er bij mij ook wish-to-do’s tussen zitten die met eten te maken hebben. Zo droom ik er nog steeds van om sushi in Tokyo bij Jiro te kunnen eten. Maar ik heb er afgelopen week ook één van de lijst geschrapt: eten in een luchtballon op bijna twee kilometer hoogte!

 

Nu ben ik  geen hoogteheld of thrillseeker. Ik kom groen en geel uit achtbanen, heb een idiote angst voor smalle bruggen over ravijnen en grote rivieren en begrijp de lol van bungeejumpen oprecht niet. Maar varen (echt zo heet het) in een luchtballon in een rieten mand bij zonsondergang onder het genot van een glas en hap, die wens stond al lang en heeeel hoog genoteerd.

 

 

Ongelofelijk wat zij daarbij in anderhalf uur voor elkaar krijgt op haar ieniemini werkplek

 

Meesterkok Angelique Schmeinck heeft het enige luchtballonrestaurant ter wereld. Een heus menu uit een microkeukentje op grote hoogte. Onder de enorme ballon van 50 meter hoogte hangt een langwerpige mand waar je met veertien man in kunt.  Maar nog voor je de lucht in gaat mag je een bodem leggen met een lekker glas bubbels en een amuse. Een hartversterker nog op de grond terwijl de luchtballon gereed wordt gemaakt. In de lucht worden drie gangen geserveerd. In draadmandjes, geseald in folie, gaan vis en gevogelte mee. Die mandjes worden de luchtballon in gehesen naar zo n  35 meter. Dus ruim boven de vlammen in de hete lucht. Zo garen vis en gevogelte perfect en worden  ze weer naar beneden getakeld waar Angelique ze verder verwerkt. Ongelofelijk wat zij daarbij in anderhalf uur voor elkaar krijgt op haar ieniemini werkplek.

 

 

Buiten de gerechten is het vooral de ervaring op grote hoogte die onvergetelijk is. Zwevend boven  het groene landschap van de Achterhoek kijk je ongelooflijk weids uit over weilanden, bossen, dorpjes en wegen en zie je rivieren en kanalen als glimmende slangen schitteren in het licht van de ondergaande zon. De stilte is, buiten het geluid van de brander, oorverdovend. Het landschap, klein en petieterig, glijdt langzaam onder je weg. Vreemd genoeg is er geen enkele angst, ook niet bij het opstijgen. Alles gaat zo geleidelijk en vloeiend dat het bijna natuurlijk lijkt. Geen enkele angst voor controleverlies.

 

De landing is spectaculair en duurt een minuut of drie, vier. De piloot zoekt, als alle bijbehorende bordjes, glazen en bestek weer ingepakt zijn naar een plek om te landen, scherend over de snelweg en boomtoppen en we landen in een weiland, zachter dan de gemiddelde KLM-piloot zijn toestel aan de grond zet. Als de lucht weer uit de ballon is en opgerold is volgt een champagnedoop voor iedereen die de vaartocht voor het eerst heeft ervaren én een dessert. Daarna worden we met auto’s weer teruggebracht naar de startplek.

 

 

Maar weet je wat ik nou écht jammer vind van die vlucht? Dat ie nu doorgestreept is op mijn bucketlist, want eigenlijk wil ik weer, maar dat hoort niet bij zo n lijst. Maar als de ballon nou op een andere plek vertrekt en met een heel ander menu is, dan kan ik hem er toch wel weer opzetten, toch? Of niet?

 

Meer info op angeliqueschmeinck.nl (klik op culiair skydining)

 

 

Janny van der Heijden draagt graag jurken, pakjes en hoge hakken. Bekend als stijlvol jurylid van Heel Holland Bakt en presentatrice van Landinwaarts, schrijft ze dagelijks over eten, drinken en koken en proeven. Dat doet ze elke zondag bij ons. Janny schreef verschillende kookboeken. Ze heeft twee zoons en is oma van twee kleindochters.