Even lachen?

 

De GPS, routeplanner, navigatiesysteem, of hoe je het ook maar noemen wilt, is een van de beste uitvindingen die er ooit gedaan is, als je het mij vraagt. Ik ben er zo behendig in, dat als ze me een andere auto meegeven ergens, ik geen uitleg nodig heb om te ontdekken hoe-ie werkt. Heb het eigenlijk altijd eerder in de smiezen dan de meneer van de garage himself.

 

Gewoon omdat-ie voor mij onmisbaar is, dat ding. Of ik ooit ergens aankom, ligt helemaal in de handen van de mevrouw die me de weg wijst. Mevrouw? Ja, tuurlijk. Je denkt toch zeker niet dat ik hem op een mannenstem laat staan hè? Alsof die de kortste weg weten ;-)

 

Het allerleukste van zo’n ding vind ik, dat je hem ook op een andere taal kunt zetten. Dus wat denk je? Die van mij spreekt Italiaans. Due zanzare in un colpo solo (= twee muggen in een klap). Muggen ja. Ik kon vliegen even niet vinden…

 

Leer ik dus spelenderwijs in de auto meteen Italiaans. En ik ben niet de enige. Mijn man doet het ook, goeie vriend van ons ook. Dus het is eigenlijk al een rage. Misschien doe jij het ook wel?

 

Die vriend van ons stond een keer in Italië bij een benzinepomp, toen-ie een Italiaan de weg hoorde vragen naar een restaurant. Nou is-ie net zo als ik, dus kent-ie alle restaurants in de wijde omgeving en begon-ie meteen in vloeiend Italiaans de weg uit te leggen. Il primo al destra, terzo al sinistra, sulla rotonda la terza uscita e poi la seconda a sinistra (= eerste rechts, derde links, op de rotonde de derde afrit en dan de tweede links).

De man bedankte hem hartelijk en begon enthousiast een verhaal, waarop onze vriend helaas moest antwoorden met: ‘Non parlo Italiano’. (ik spreek geen Italiaans). En dan dacht-ie dus, dat deze man hem zou geloven…

 

 

 

Door Franska

Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter