‘Ze eet het maar gewoon op!’

 

‘Ze eet het maar gewoon op, dat moest ik vroeger thuis ook,’ zei Tosca in het Italiaans. Zo! Dat is nog eens taal! Hoe ze het precies zei, weet ik niet meer. Maar mooi dat ik het wel verstond. Al was ik toen nog lang niet zo goed in Italiaans als nu.

 

We waren in het plaatselijke Cafe dello Sport. Sowieso in elk dorp the place to be, want daar staat altijd een vaste clientèle aan de bar te kletsen. Geen idee waarom, maar heel vaak hebben we in die sportcafés ineens aanspraak. Zo ook met Aldo, Ivo en Tosca. Het begon over wijn en eindigde drie uur later in een spontaan etentje bij Aldo thuis aan de keukentafel.

 

En tussendoor nog een potje ping-pong bij hem in de kelder. Waar ook de wijn stond, die natuurlijk zelfgemaakt was. Drie totaal verschillende mensen. Tosca, een ex-dame van lichte zeden, Aldo, een uiterst rechtse meneer en Ivo, oud docent en socialist. Waarschijnlijk hadden ze regelmatig discussies in de kroeg en vonden ze het leuk ons erin te betrekken. Ging het eens een keer ergens anders over.

 

Voordat we naar het huis van Aldo gingen, renden ze nog wat heen en weer om eten bij elkaar te scharrelen. Ver na sluitingstijd van de winkels, dus het werd een beetje improviseren. Maar lekker!!! Er kwam porchetta op tafel en lekkere salami. Panzanella en spaghetti aglio e olio. Ze stonden met z’n drieën bij het aanrecht, de een na de ander rende de tuin van Aldo in om iets te pakken en wij konden alleen maar luisteren en afwachten.  Zo hoorde ik dus die uitspraak van Tosca, bij het maken van de panzanella.

 

Wat dat is? En of ik het lustte? Heerlijk! En ook nog eens de beste manier om oud brood te verwerken, wat mij betreft.

 


 
Zo maak je het:

Je mengt oud Toscaans brood (even geroosterd, met knoflook ingewreven en dan aan blokjes gesneden) met aan stukjes gesneden tomaat, gescheurde blaadjes basilicum, wat zout en heel veel lekkere olijfolie. En klaar is-ie!

 

Ik neem altijd een brood mee uit Toscane en leg het thuis (oud en wel en in stukken) in de diepvries. Met voorbedachten rade dus. Maar je kunt eventueel ook ciabatta proberen. Moet lukken.

 

Buon appetito!

 

 

PS. Morgen het vervolg van onze ‘vergaderingen’ met Aldo, Tosca en Ivo. 

 

Door Franska

Beeld: GettyImages Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.