deel 231

Charlotte & Tom

Charlotte en Tom zijn allebei nog niet zo lang gescheiden en via internet op zoek naar een nieuwe liefde…

 

 

Van: Charlotte

Aan: Tom

Onderwerp: Niet huilen

 

Als je emotioneel wordt van RTL Boulevard, gaat er inderdaad iets niet goed, dan moet er iets uit…

 

Met Paula doe je jezelf natuurlijk wel een beetje geweld aan. Zo’n leuke vrouw, je hebt er zo’n behoefte aan, maar je mág van jezelf niet verliefd op haar worden, terwijl je ondertussen wel veel contact met haar hebt, aan haar denkt, waarschijnlijk ook over haar fantaseert, weet hoe het is om haar in de buurt te hebben, weet/voelt dat ze op een bepaalde manier ook gevoelens voor jou heeft, haar ambivalentie, dat hakt er in hoor!

 

En ja, die andere dingen, oud en nieuw zeer dat nog een plekje moet krijgen. Mensen die niet in je lijken te geloven is dodelijk, weerstand tegen dingen waar jij in gelooft, blij zijn om dat je weer ‘goed bij je hoofd’ lijkt. Laat ze barsten en doe je ding! Jou krijgen ze niet klein, ik snap geen bal van wat je doet, maar ik heb er het volste vertrouwen in. Jezus, wat een oliebollen, je begrijpt soms niet dat sommige mensen bepaalde dingen durven zeggen.

 

En de scheiding is vers, daar moet je waarschijnlijk echt nog wel even bij stilstaan en huilen enzo. Ik ben er net een boek over aan het lezen. Voor het verwerken van de gemiddelde scheiding blijkt twee jaar te staan, dus je moet nog even.

 

Mijn sombere bui is wel weer een beetje over, gelukkig. ‘Hunkeren’ (imbeciel woord eigenlijk, maar het wordt ook gebezigd in de hulpverlening, dus) is één ding, volgens mij wordt het pas lastig als er een persoon en herinneringen bij horen, zoals bij jou en dus ook bij mij.

 

Vandaag een hele ingewikkelde methode bedacht om het slapen weer goed op de rails te krijgen. Voorlopig geforceerd te laat naar bed gaan namelijk (zonder drank, anders werkt het voor geen meter), telkens op hetzelfde tijdstip en op hetzelfde tijdstip weer opstaan, nét iets te kort in bed liggen, want dan word je vanzelf moe en dan… Het is best eng, want zonder inslaapmiddel moet ik mezelf dus tot kalmte dwingen…En zo tobben we voort, maar… tomorrow is another day en je bent bijna jarig! Als we het een beetje uitkienen, kunnen we dan meteen onze 250ste mail vieren… (en vandaag precies drie maanden geleden zagen we elkaar voor ’t eerst, dat weet ik omdat ik die humusklumus-figuur toen voor ’t laatst zag!)

 

XC

 

Lees hier de vorige aflevering

  

Lees hier alle afleveringen